Historia Szkoły


Budynek szkoły powstał przy ówczesnej Seminaryjskiej (obecnie Piłsudskiego) 19, jako kamienica czynszowa w 2 poł. XIX wieku, według projektu Antoniego Schimitzka. W 1917 przekazano go na szkołę, a w 1918 dokonano adaptacji budynku. 

Budynek szkoły powstał przy ówczesnej Seminaryjskiej (obecnie Piłsudskiego) 19, jako kamienica czynszowa w 2 poł. XIX wieku, według projektu Antoniego Schimitzka. W 1917 przekazano go na szkołę, a w 1918 dokonano adaptacji budynku.

Obok wybudowano salę gimnastyczną, a w latach 80-tych XX wieku całość połączono przewiązką. W 1992 roku wymieniono drzwi wejściowe do szkoły, drzwi na podwórko, a także wszystkie okna. Kolejny etap modernizacji to urządzenie w szkole pracowni komputerowej, świetlicy, gabinetu lekarskiego, szatni, nowych toalet i natrysków w sali gimnastycznej.

Budynek szkoły, mimo nobliwego wieku, prezentuje się całkiem nieźle, ma szczególną atmosferę i jak się wydaje łączy przeszłość z teraźniejszością. Przed drugą wojną światową w tym budynku istniejącym w świadomości starszych Tarnowian jako „handlówka” , mieściły się kolejno: Krajowa Szkoła Kupiecka, Krajowa Szkoła Handlowa, Państwowe Koedukacyjne Liceum Handlowe, Państwowe Koedukacyjne Gimnazjum Kupieckie im. J. Piłsudskiego. W czasie drugiej wojny światowej początkowo miały istnieć 2 szkoły handlowe (za zgodą Niemców) „Handles und Handelsfachschule”, które działały tylko rok, a następnie do 1944 roku istniała Szkoła Handlowa, która wkrótce przeniesiono do innych budynków.

Po wojnie w budynku przy ul. Piłsudskiego 19 dalej działały szkoły o profilu handlowym. Natomiast wśród średniego pokolenia Tarnowian nasza szkoła istnieje jako „pekawuenka”. I tu zaczyna się właściwa historia naszej szkoły. 24 kwietnia 1976 roku Kurator Oświaty i Wychowania powołał do życia z dn. 1 września 1976 roku Zespół Szkół Zawodowych im. Manifestu PKWN. W skład zespołu wchodziły: Zasadnicza Szkoła Dokształcająca, Technikum Mechaniczne dla pracujących, Technikum Ceramiczne, Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla Pracujących (zawód : produkcja szkła i wyrobów szklanych ). Następnie przyłączono do niej szkoły: ZSZ POM w Tarnowcu (1977) i ZSZ dla pracujących Zakładu Energetycznego w Tarnowie.

Dyrektorem szkoły do 1983 r był Fryderyk Łazarz. W tym czasie w naszej szkole można było zdobyć zawód mechanika pojazdów, ślusarza mechanika, tokarza, blacharza samochodowego, elektromechanika pojazdów samochodowych, elektromontera, elektromechanika, fryzjera, zdobnika szkła, hutnika szkła, mechanika maszyn rolniczych, elektroenergetyka. Kolejnym dyrektorem szkoły został Eugeniusz Stelmach. W tym czasie, a i później, zajęcia praktyczne odbywały się w zakładach pracy i zakładach rzemieślniczych. W roku szkolnym 1990/1991 szkoła zmieniła nazwę na Zespół Szkół Techniczno-Zawodowych. Nowym Dyrektorem został Andrzej Bartnik.

Szkoła poszerzyła się wkrótce o Technikum Dzienne 5 – letnie i następnie o Liceum 4-letnie. W roku szkolnym 1996/1997 obchodzono 20-lecie istnienia szkoły. W 1997 roku uzyskaliśmy połączenie z siecią internetu. Od lat 80-tych szkoła współpracowała z tarnowskim teatrem, kinem, pałacem młodzieży, miejskim ośrodkiem kultury, Wojewódzkim ośrodkiem kultury. Od lat 90-tych do dziś korzystamy z gościnności XX Filipinów, organizuje w ich oratorium różnorodne imprezy szkolne. Zawody, które zdobywano w tym czasie w naszej szkole to : hutnik szkła, mechanik pojazdów samochodowych, blacharz, ślusarz-tokarz, elektroenergetyk, mechanik napraw i eksploatacji pojazdów samochodowych, fryzjer. Obecnie, w związku z kolejnym etapem reformy, dokonują się istotnie zamiany w działalności szkoły i jej składzie. 

Źródła: Praca zbiorowa „Tarnów. Wielki Przewodnik”, t. 7, Tarnów 2000, kroniki szkoły. 

W Zespole Szkół Techniczno-Zawodowych działają takie organizacje jak Samorząd Szkolny, Samorząd Słuchaczy klub PCK i Honorowych Dawców Krwi.

Samorząd Szkolny nasilił swą działalność od lat 90-tych XX w. W jego skład wchodzą przedstawiciele samorządów klasowych, a spośród nich jest wybierany zarząd samorządu. Samorząd ma obecnie dwie opiekunki Aleksandrę Małek i Monikę Rutowicz. Kilka razy do roku odbywają się zebrania samorządu, na których ustalany jest plan pracy, omawiane są bieżące zadania i problemy. Przedstawiciele samorządu tworzą gazetkę szkolną, są współorganizatorami różnych imprez szkolnych, reprezentują szkołę np. na Forum Samorządów Szkół Ponadgimnazjalnych, w jury młodzieżowym Tarnowskiej Nagrody Filmowej, na uroczystościach z okazji świąt państwowych. Obecnie są w trakcie urządzania własnego „lokum” dla samorządu. Jedna z opiekunek prowadzi kronikę szkoły. 

Szkolne Koło Teatralne „Koturn”

rozpoczęło swoją działalność od roku 1991/92,w roku szkolnym 1996/97 obchodziło 5-ta rocznicę istnienia. Ma on charakter „okazjonalny” – jego członkowie pochodzą z aktualnych roczników młodzieży, wystawiają spektakle głównie na uroczystościach szkolnych, uczestniczą w warsztatach teatralnych. Organizatorką zespołu i głównym reżyserem jest polonistka – pani Krystyna Borowiec, współpracują z nią 3 inne polonistki: Aleksandra Małek, Elżbieta Mitka, Monika Rutowicz, które również zdobywają szlify reżyserskie. Zespół brał udział w Wojewódzkich Przeglądach Zespołów Teatralnych „Maska” (w 1993r. Wystawił tam spektakl „O klasyczności i romantyczności”) w Turniejach Teatrów Małych Form o „Laur Pogórza” (gdzie uzyskał wyróżnienie za część spektaklu „Obrazki wiejskie” wg A. Czechowa w 1995r.). Powodzeniem cieszyły się również takie spektakle zespołu jak „Bliżej Mickiewicza”, „W nim wszystko-obraz wsi polskiej od Reja do Reymonta”. 

Na terenie naszej szkoły, bądź w Oratorium XX Filipinów, odbywają się różnorodne imprezy szkolne. Są one związane z kalendarzem szkolnym. I tak można tu wymienić: uroczystą akademie z okazji Dnia Edukacji, połączoną ze spektaklem zespołu teatralnego, Andrzejkowy Gabinet Wróżb, opłatek wigilijny, pocztę walentynkową, Dzień Wiosny, uroczystość pożegnania maturzystów, a także akademie, apele i audycje z okazji świąt państwowych. Od roku szkolnego 1999/2000 organizowany jest przez samorząd i jego opiekunki Szkolny Pokaz Fryzur. Podziwialiśmy już fryzury dzienne i wieczorowe, fryzury XX wieku, historię fryzur od starożytności po wiek XIX, a także fryzury awangardowe.


PAGE TOP
Nie kopiuj tekstu!